käärme
käärme (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural
| |
|---|---|---|
| Nominativ | käärme | käärmeet
|
| Genitiv | käärmeen | käärmeiden, käärmeitten
|
| Partitiv | käärmettä | käärmeitä
|
| Akkusativ | käärmeen | käärmeet
|
| Inessiv | käärmeessä | käärmeissä
|
| Elativ | käärmeestä | käärmeistä
|
| Illativ | käärmeeseen | käärmeisiin
|
| Adessiv | käärmeellä | käärmeillä
|
| Ablativ | käärmeeltä | käärmeiltä
|
| Allativ | käärmeelle | käärmeille
|
| Essiv | käärmeenä | käärmeinä
|
| Translativ | käärmeeksi | käärmeiksi
|
| Abessiv | käärmeettä | käärmeittä
|
| Instruktiv | — | käärmein
|
| Komitativ | — | käärmeineen- + Possessivsuffix
|
Aussprache:
- IPA: [ˈkæːrme]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Schlange (Lebewesen)
Beispiele:
- [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.