karafiát
karafiát (Tschechisch)
    
    Substantiv, m, hart, unbelebt
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | karafiát | karafiáty | 
| Genitiv | karafiátu | karafiátů | 
| Dativ | karafiátu | karafiátům | 
| Akkusativ | karafiát | karafiáty | 
| Vokativ | karafiáte | karafiáty | 
| Lokativ | karafiátě karafiátu | karafiátech | 
| Instrumental | karafiátem | karafiáty | 
Worttrennung:
- ka·ra·fiát
Aussprache:
- IPA: [ˈkarafɪjaːt]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Synonyme:
- [1] hvozdík
Oberbegriffe:
Beispiele:
- [1] Nosil v klopě kabátu rudý karafiát.
- Er trug im Mantelaufschlag eine rote Nelke.
 
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] rudý karafiát (rote Nelke)
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „karafiát“
- [1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „karafiát“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „karafiát“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „karafiát“
- [1] centrum - slovník: „karafiát“
- [1] Uni Leipzig: Wortschatz-Portal „karafiát“
- [1] Verzeichnis:Tschechisch/Blumen
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.