panek

panek (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	panek	pankowie
Genitiv	panka	panków
Dativ	pankowi	pankom
Akkusativ	panka	panków
Instrumental	pankiem	pankami
Lokativ	panku	pankach
Vokativ	panku	pankowie

Worttrennung:

panek, Plural: pan·ko·wie

Aussprache:

IPA: [ˈpanɛk]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet: junger Herr, junger Mann

[2] ironisch: allzu eingebildeter Mann; Bürschchen, Wichtigtuer

Herkunft:

Diminutiv zu dem Substantiv pan ^→ pl

Sinnverwandte Wörter:

[1] młodzieniec

[2] zarozumialec

Beispiele:

[1] „Właśnie dwókonną bryką wjechał młody panek / I obiegłszy dziedziniec zawrócił przed ganek, / Wysiadł s powozu; konie porzucone same, / Szczypać trawę ciągnęły powoli pod bramę.“[1]

[2]

Übersetzungen

Deutsch: [1] junger Herr m, junger Mann m; [2] Bürschchen n, Wichtigtuer m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „panek“

[2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „panek“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „panek“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „panek“

Quellen:

Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.