powitać

powitać (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
witać		powitać
Zeitform	Person	Wortform
Futur	ja	powitam
	ty	powitasz
	on, ona, ono	powita
Imperativ	Singular	powitaj
Präteritum	on	powitał
	ona	powitała
	oni	powitali
Adverbialpartizip		Partizip Passiv
powitawszy		powitany
Alle weiteren Formen: Flexion:powitać

Worttrennung:

po·wi·tać

Aussprache:

IPA: [pɔˈvʲitat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] transitiv: jemanden begrüßen

[2] transitiv: auf eine bestimmte Art auf etwas reagieren; begrüßen, gutheißen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb witać ^→ pl mit dem Präfix po- ^→ pl

Beispiele:

[1] „Podróżny do folwarku nie biegł sług zapytać, / Odemknął, wbiegł do domu, pragnął go powitać, / Dawno domu niewidział; bo w dalekiém mieście / Kończył nauki, końca doczekał nareszcie.“[1]

[2]

Wortbildungen:

powitanie

Übersetzungen

Deutsch: [1] begrüßen; [2] begrüßen, gutheißen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „powitać“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „powitać“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „powitać“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „powitać“

Quellen:

Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9–10.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9–10.