przymiotnik
przymiotnik (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | przymiotnik | przymiotniki |
Genitiv | przymiotnika | przymiotników |
Dativ | przymiotnikowi | przymiotnikom |
Akkusativ | przymiotnik | przymiotniki |
Instrumental | przymiotnikiem | przymiotnikami |
Lokativ | przymiotniku | przymiotnikach |
Vokativ | przymiotniku | przymiotniki |
Worttrennung:
- przy·miot·nik, Plural: przy·miot·ni·ki
Aussprache:
- IPA: [pʃɨˈmʲɔtɲik], Plural: [pʃɨmʲɔtˈɲici]
- Hörbeispiele: przymiotnik (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Linguistik: Adjektiv, Eigenschaftswort
Synonyme:
- [1] fachsprachlich: adiectivum
Oberbegriffe:
- [1] część mowy
Unterbegriffe:
- [1] przymiotnik dzierżawcy, przymiotnik jakościowy, przymiotnik relacyjny
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] przymiotnikowy
Übersetzungen
[1] Linguistik: Adjektiv, Eigenschaftswort
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „przymiotnik“
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „przymiotnik“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „przymiotnik“
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „przymiotnik“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „przymiotnik“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „przymiotnik“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.