rubefacere
rubefacere (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | rubefacio |
| 2. Person Singular | rubefacis | |
| 3. Person Singular | rubefacit | |
| 1. Person Plural | rubefacimus | |
| 2. Person Plural | rubefacitis | |
| 3. Person Plural | rubefaciunt | |
| Perfekt | 1. Person Singular | rubefeci |
| Imperfekt | 1. Person Singular | rubefaciebam |
| Futur | 1. Person Singular | rubefaciam |
| PPP | rubefactus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | rubefaciam |
| Imperativ | Singular | rubefac |
| Plural | rubefacite | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:rubefacere | ||
Worttrennung:
- ru·be·fa·ce·re
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] poetisch: röten
Herkunft:
- zusammengesetzt aus dem Verb rubere → la („rot sein“, zu ruber → la „rot“) und dem Verb facere → la („machen, tun“; vergleiche -facere)
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu röten |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „rubefacio“ (Zeno.org)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.