spoj
spoj (Tschechisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | spoj | spoje | 
| Genitiv | spoje | spojů | 
| Dativ | spoji | spojům | 
| Akkusativ | spoj | spoje | 
| Vokativ | spoji | spoje | 
| Lokativ | spoji | spojích | 
| Instrumental | spojem | spoji | 
Aussprache:
- IPA: [spɔj]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Zusammenfügung zweier Teile; Verbindung, Anschlussstück
- [2] Ort einer solchen Zusammenfügung; Verbindung
- [3] Möglichkeit, mit Verkehrsmitteln an einen anderen Ort zu gelangen; Verbindung, Anschluss
Beispiele:
- [1] Po rozebrání našli vadný deskový spoj.
- Nach dem Auseinandernehmen haben sie die schlechte Plattenverbindung gefunden.
 
- [1] Při opakování zkoušky spoj zase vrzl.
- Bei der Wiederholung des Tests hat die Verbindung wiederum gequietscht.
 
- [3] Z důvodu namrzání trolejového vedení dochází ke zpoždění jednotlivých spojů.
- Wegen Vereisung der Oberleitung kommt es zu Verspätungen einzelner Verbindungen.
 
Charakteristische Wortkombinationen:
- [3] železniční spoj — Bahnverbindung
Wortfamilie:
Übersetzungen
    
 [1] Zusammenfügung zweier Teile; Verbindung, Anschlussstück
| 
 | 
 [2] Ort einer solchen Zusammenfügung; Verbindung
 [3] 
| 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–3] Tschechischer Wikipedia-Artikel „spoj“
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „spoj“
- [1–3] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „spoj“
- [1–3] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „spoj“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.