szlafmyca

szlafmyca (Polnisch)

Substantiv, f
Singular Plural
Nominativ szlafmyca szlafmycy
Genitiv szlafmycy szlafmyc
Dativ szlafmycy szlafmycom
Akkusativ szlafmycę szlafmycy
Instrumental szlafmycą szlafmycami
Lokativ szlafmycy szlafmycach
Vokativ szlafmyco szlafmycy

Nebenformen:

veraltet: szlafmica

Worttrennung:

szlaf·my·ca, Plural: szlaf·my·cy

Aussprache:

IPA: [ʃlafˈmɨt͡sa], Plural: [ʃlafˈmɨt͡sɨ]
Hörbeispiele:  szlafmyca (Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Kleidung: Schlafmütze, Nachtmütze
[2] veraltet, Kleidung: weiße Mütze, die von Köchen oder Bäckern getragen wird; Kochmütze
[3] veraltet, übertragen: träge Person, die sich meist nicht zu helfen weiß; Schlafmütze, Flasche

Herkunft:

Entlehnung aus dem deutschen Schlafmütze[1][2]

Synonyme:

[3] gamoń, niedołęga, niedorajda, oferma, safanduła

Oberbegriffe:

[1] czapka
[2] czapka

Beispiele:

[1]
[2] „Przyzba tykała kuchni, któréj okna stały / Otworem i dym jako s pożaru buchały, / Aż s kłębów dymu niby biała gołębica, / Mignęła świecąca się Kuchmistrza szlafmyca.“[3]

Übersetzungen
 [1] veraltet, Kleidung: Schlafmütze, Nachtmütze
 [2] 
 [3] 
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „szlafmyca“
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „szlafmyca“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „szlafmyca“
[1, 2] Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „szlafmyca“
[1, 2] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 179.
[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „szlafmyca“
[1–3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „szlafmyca“
[1, 3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 6 S–Ś, Warszawa 1915 (Digitalisat), Seite 630–631.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „szlafmyca“

Quellen:

  1. Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „szlafmyca“
  2. Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 179.
  3. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Tom drugi, Paris 1834 (Wikisource), Seite 229.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.