zklamat
zklamat (Tschechisch)
    
    Verb, perfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| — | zklamat | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | já | zklamu | 
| ty | zklameš | |
| on/ona/ono | zklame | |
| my | zklameme | |
| vy | zklamete | |
| oni/ony/ona | zklamou | |
| Präteritum | on | zklamal | 
| ona | zklamala | |
| Partizip Perfekt | zklamal | |
| Partizip Passiv | zklamán | |
| Imperativ Singular | zklamej, zklam | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:zklamat | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- zkla·mat
Aussprache:
- IPA: [ˈsklamat]
- Hörbeispiele: zklamat (Info) 
Bedeutungen:
- [1] eine Hoffnung, Erwartung nicht erfüllen; enttäuschen
Synonyme:
- [1] rozčarovat
Gegenwörter:
- [1] uspokojit
Beispiele:
- [1] Petr mi věří a nerad bych ho zklamal.
- Peter glaubt an mich und nur ungern würde ich ihn enttäuschen.
 
Wortfamilie:
- zklamaný, zklamáni, klamat
Übersetzungen
    
| 
 | 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „zklamat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „zklamati“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „zklamati“
- [*] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „zklamat“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.