abszyt
abszyt (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | abszyt | — |
Genitiv | abszytu | — |
Dativ | abszytowi | — |
Akkusativ | abszyt | — |
Instrumental | abszytem | — |
Lokativ | abszycie | — |
Vokativ | abszycie | — |
Nebenformen:
- abszyd; archaisch: abszejt
Worttrennung:
- ab·szyt, kein Plural
Aussprache:
- IPA: [ˈapʃɨt]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] veraltet, meist Militär: Abschied, Entlassung, Verabschiedung aus dem Dienst
- [2] veraltet, dialektal, Recht: Gerichtsurteil
Herkunft:
- Entlehnung aus dem deutschen Abschied[1]
Synonyme:
- [2] wyrok sądowy
Sinnverwandte Wörter:
- [1] dymisja, odprawa
Oberbegriffe:
- [2] wyrok
Beispiele:
- [1] „Przez trzy lata flintę nosiłem; przy końcu tego terminu, Hrabia, maiąc szczęście zachować Jmci Pana Karola .... od niebiespieczeństwa ktore życiu iego groziło, Pan ten wspaniały abszyt mi wyrobił.“[2]
Redewendungen:
- [1] dać abszyt – einen Korb geben
- [1] dostać abszyt – einen Korb bekommen
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] dać żołnierzowi abszyt
Wortbildungen:
- [1] abszytować, abszytowy
Übersetzungen
[1] veraltet, meist Militär: Abschied, Entlassung, Verabschiedung aus dem Dienst
|
[2] veraltet, dialektal, Recht: Gerichtsurteil
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Polnischer Wikipedia-Artikel „abszyt“
- [1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 28.
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abszyt“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „abszyt“
- [1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 5.
- [1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 5.
- [1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abszyt“, Seite 3.
Quellen:
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 5.
- Polak w Paryżu albo dwutygodniowa w tymże mieście bytność Hrabiego ***. Drukarnia P. Dufour, Warszawa 1787 (Digitalisat), Seite 466.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.