acan
acan (Altenglisch)
Verb
| Präsens | Präteritum | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | ace | ōc |
| 2. Person Singular | æcest | ōce |
| 3. Person Singular | æceþ | ōc |
| Plural | acaþ | ōcon |
| Konjunktiv Singular | ace | ōce |
| Konjunktiv Plural | acen | ōcen |
| Imperativ Singular | ac | — |
| Imperativ Plural | acaþ | — |
| Partizip | acende | geacen |
Worttrennung:
- acan
Aussprache:
- IPA: [ˈɑkɑn]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] körperliche Schmerzen verursachen; schmerzen
Beispiele:
- [1]
acan (Polnisch)
Substantiv, m
| Singular | Plural 1 | Plural 2 | |
|---|---|---|---|
| Nominativ | acan | acanowie | acany |
| Genitiv | acana | acanów | acanów |
| Dativ | acanowi acanu |
acanom | acanom |
| Akkusativ | acana | acanów | acanów |
| Instrumental | acanem | acanami | acanami |
| Lokativ | acanie acanu |
acanach | acanach |
| Vokativ | acanie acanu |
acanowie | acany |
Worttrennung:
- a·can, Plural 1: a·ca·no·wie, Plural 2: a·ca·ny
Aussprache:
- IPA: [ˈat͡san], Plural 1: [at͡saˈnɔvʲɛ], Plural 2: [aˈt͡sanɨ]
- Hörbeispiele: acan (Info), Plural 1: —, Plural 2: —
Bedeutungen:
- [1] veraltet: (manchmal abwertende) Anredeform für einen Mann: Sie, mein Herr
Herkunft:
Synonyme:
- [1] acpan, aćpan, asan, aspan, wacan, wacpan, waćpan, wasan, waspan, wasza miłość, waszmość pan
- [1] heute: pan
Weibliche Wortformen:
- [1] acani
Verkleinerungsformen:
- [1] acanek
Beispiele:
- [1] „Hola tam!… Czyś acan tutejszy?“[2]
- Hey dort!… Sind Sie von hier?
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] acaństwo
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 30.
- [1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 5.
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „acan“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „acan“
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.
- [1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 5.
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „acan“
Quellen:
- Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 30.
- Bolesław Prus: Na dworcu kolei. In: Pisma Bolesława Prusa. Tom I, To i owo, Gebethner i Wolff, Warszawa 1935 (Wikisource), Seite 100.
Ähnliche Wörter:
- asan, acani
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.