adulescens
adulescens (Latein)
    
    Adjektiv
    
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb | 
| Positiv | adulēscēns | adulēscēns | adulēscēns | — | 
| Komparativ | adulēscentior | adulēscentior | adulēscentius | — | 
| Superlativ | — | — | — | — | 
| Alle weiteren Formen: Flexion:adulescens | ||||
Worttrennung:
- a·du·le·scens
Bedeutungen:
- [1] jung, jugendlich
- [2] als Namenszusatz: der Jüngere
Herkunft:
Verkleinerungsformen:
- [1] adulescentulus
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] adulescentia, adulescentiari
Übersetzungen
    
 [1] jung, jugendlich
 [2] als Namenszusatz: der Jüngere
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescens“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adulescens“
- [1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens¹“ Seite 65.
Quellen:
- P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens¹“ Seite 65.
Substantiv, m
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | adulēscēns | adulēscentēs | 
| Genitiv | adulēscentis | adulēscentum | 
| Dativ | adulēscentī | adulēscentibus | 
| Akkusativ | adulēscentem | adulēscentēs | 
| Vokativ | adulēscēns | adulēscentēs | 
| Ablativ | adulēscente | adulēscentibus | 
Nebenformen:
- adolescens
Worttrennung:
- a·du·le·scens, Genitiv: a·du·le·scen·tis
Bedeutungen:
- [1] junger Mann, Jugendlicher
Herkunft:
- Konversion aus dem Adjektiv adulescens[1]
Beispiele:
- [1] „decet verecundum esse adulescentem, Argyrippe.“ (Plaut. Asin. 833)[2]
Übersetzungen
    
 [1] junger Mann, Jugendlicher
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „adulescens“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescens“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adulescens“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens²“ Seite 65.
Quellen:
- P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens²“ Seite 65.
- Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
Substantiv, f
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | adulēscēns | adulēscentēs | 
| Genitiv | adulēscentis | adulēscentum | 
| Dativ | adulēscentī | adulēscentibus | 
| Akkusativ | adulēscentem | adulēscentēs | 
| Vokativ | adulēscēns | adulēscentēs | 
| Ablativ | adulēscente | adulēscentibus | 
Nebenformen:
- adolescens
Worttrennung:
- a·du·le·scens, Genitiv: a·du·le·scen·tis
Bedeutungen:
- [1] junge Frau, Jugendliche
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
 [1] junge Frau, Jugendliche
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „adulescens“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescens“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adulescens“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens²“ Seite 65.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.