agrafa

agrafa (Polnisch)

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ agrafa agrafy
Genitiv agrafy agraf
Dativ agrafie agrafom
Akkusativ agrafę agrafy
Instrumental agrafą agrafami
Lokativ agrafie agrafach
Vokativ agrafo agrafy

Worttrennung:

a·g·ra·fa, Plural: a·g·ra·fy

Aussprache:

IPA: [aˈɡrafa], Plural: [aˈɡrafɨ]
Hörbeispiele:  agrafa (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] veraltend, Schmuck: Agraffe, Schmuckspange
[2] Schmuck: große Sicherheitsnadel
[3] Architektur: Agraffe

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen agrafe  fr[1]

Verkleinerungsformen:

[1] agrafka

Oberbegriffe:

[1] brosza, zapinka
[3] zwornik

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „agrafa
[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „agrafa (architektura)
[1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „agrafa
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „agrafa
[1–3] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 26.
[1–3] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, „agrafa I“ Seite 21.
[1, 2] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 10.
[1–3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, „agrafa₁“ Seite 117–118.
[1–3] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 16.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „agrafa
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „agrafa“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 14.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 9.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „agrafa

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 21.

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ agrafa agrafy
Genitiv agrafy agraf
Dativ agrafie agrafom
Akkusativ agrafę agrafy
Instrumental agrafą agrafami
Lokativ agrafie agrafach
Vokativ agrafo agrafy
Singular Plural
Nominativ
agrafa
Genitiv
agrafów
Dativ
agrafom
Akkusativ
agrafa
Instrumental
agrafami
Lokativ
agrafach
Vokativ
agrafa

Anmerkung zur Flexion:

Das Substantiv agrafa wird zum einen als feminines Singular[1] (obere Tabelle) aufgefasst und zum anderen als Pluraletantum[2] (untere Tabelle). Nur als Singular kann agrafon als Nebenform verwendet werden.

Nebenformen:

agrafon

Worttrennung:

a·gra·fa, Plural: a·gra·fy

Aussprache:

IPA: [aˈɡrafa]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Religion, speziell Christentum: Agraphon; Agrapha

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „agrafa (chrześcijaństwo)
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „agrafa
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, „agrafa II“ Seite 21.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, „agrafa₂“ Seite 118.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „agrafa

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, „agrafa II“ Seite 21.
  2. Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, „agrafa₂“ Seite 118.

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: agrafia, agrafka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.