amascere
amascere (Latein)
    
    Verb
    
| Zeitform | Person | Wortform | 
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | amāscō | 
| 2. Person Singular | amāscis | |
| 3. Person Singular | amāscit | |
| 1. Person Plural | amāscimus | |
| 2. Person Plural | amāscitis | |
| 3. Person Plural | amāscunt | |
| Perfekt | 1. Person Singular | — | 
| Imperfekt | 1. Person Singular | amāscēbam | 
| Futur | 1. Person Singular | amāscam | 
| PPP | — | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | amāscam | 
| Imperativ | Singular | amāsce | 
| Plural | amāscite | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:amascere | ||
Worttrennung:
- ama·sce·re
Bedeutungen:
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „nunc primulum
 Amasco“ (Gnaeus Naevius, Vers 137–138, bei Diomedes I, 343, 11)[1]
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „amasco“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 357.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „amasco“ Spalte 1824, Zeile 68–72.
Quellen:
- Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 2: Comicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Internet Achrive), Seite 35.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.