biernik
biernik (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | biernik | bierniki |
Genitiv | biernika | bierników |
Dativ | biernikowi | biernikom |
Akkusativ | biernik | bierniki |
Instrumental | biernikiem | biernikami |
Lokativ | bierniku | biernikach |
Vokativ | bierniku | bierniki |
Worttrennung:
- bier·nik, Plural: bier·ni·ki
Aussprache:
- IPA: [ˈbʲɛrɲik], Plural: [bʲɛrˈɲici]
- Hörbeispiele: biernik (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Linguistik: Kasus: Akkusativ
- [2] Linguistik: Wortform in [1]: Akkusativ
Abkürzungen:
- [1] B.
Synonyme:
- [1, 2] akuzatiwus (accusativus), akuzatyw
Gegenwörter:
- [1] celownik, dopełniacz, mianownik, miejscownik, narzędnik, wołacz
Oberbegriffe:
- [1] przypadek
Beispiele:
- [1] W tym zdaniu żaden wyraz nie jest w bierniku.
- In diesem Satz steht kein Wort im Akkusativ.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] biernik rzeczownika
Wortbildungen:
- [1] biernikowy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.