hundë

hundë (Albanisch)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
unbestimmtbestimmtunbestimmtbestimmt
Nominativ hundëhundahundëhundët
Genitiv hundehundëshundëvehundëvet
Dativ hundehundëshundëvehundëvet
Akkusativ hundëhundënhundëhundët
Ablativ hundehundëshundëshhundëvet

Alternative Schreibweisen:

[1–3] húndë

Worttrennung:

hun·dë

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Anatomie: Nase
[2] Geographie: Kap, Pelerine, Umhang
[3] Marine: Rumpf

Herkunft:

Von uralbanisch *skun-tā (*skuna → hu),[1][2][3] vgl. Latein sentio (sentiō)  la (sentire (sentīre)  la, „fühlen, empfinden“).

Synonyme:

[1] turi; kiç, noçkë
[2] kep, pelerinë
[3] bash

Gegenwörter:

[1] ballë, sy, faqe, gojë, grykë, buzë, gjuhë, qafë, vesh

Wortbildungen:

[1] hundoj, hundohem, hunduar; hundës, hundëse; hundëz; hundaç, hundaçe; hundor, hundore; hunde; hundëzaj; hundëroj, hundëruar, hundërim; hundorësi, hundorëzim; hundorëzohet, hundorëzuar; hundëbri; çhundorëzohet, çhundorëzuar

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1–3] fjalorthi.com: „hundë
[1–3] fjale.al: „hundë

Quellen:

  1. Gustav Meyer: Etymologisches Wörterbuch der albanesischen Sprache Sammlung indogermanischer Wörterbücher. K. J. Trübner, 1891, S. 152-153.
  2. Carlo Tagliavini: L'albanese di Dalmazia: contributi alla conoscenza del dialetto ghego di Borgo Erizzo presso Zara. L.S. Olschki, 1937, S. 276.
  3. Vladimir Orel: Albanian Etymological Dictionary. 1. Auflage. Brill, Leiden/Boston/Köln 1998, S. 405.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.