nóž
nóž (Obersorbisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominativ | nóž | nožej | nože 
 | 
| Genitiv | noža | nožow | nožow 
 | 
| Dativ | nožej | nožomaj | nožam 
 | 
| Akkusativ | nož | nožej | nože 
 | 
| Instrumental | nožom | nožomaj | nožemi 
 | 
| Lokativ | nožu | nožomaj | nožach 
 | 
Worttrennung:
- nóž, Dual: no·žej, Plural: no·že
Aussprache:
- IPA: [nʊʒ], Dual: [ˈnɔʒei̯], Plural: [ˈnɔʒɛ]
- Hörbeispiele: —, Dual: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Schneidewerkzeug mit Griff und Klinge: Messer
- [2] Stichwaffe mit Griff und Klinge: Messer
- [3] schneidende Klinge in Maschinen: Messer
Verkleinerungsformen:
- [1–3] nožik
Oberbegriffe:
- [1, 3] rězanski grat
- [2] kałata bróń
Unterbegriffe:
- [1] kuchinski nóž
Beispiele:
- [1] Nóž je tupy.
- Das Messer ist stumpf.
 
- [2] Wona je kałał wjace raz jemu nóž do chribjeta.
- Sie stach ihm mehrmals das Messer in den Rücken.
 
Wortbildungen:
- [1–3] nožowy
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.