orman
orman (Türkisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | orman | ormanlar |
| Akkusativ | ormanı | ormanları |
| Dativ | ormana | ormanlara |
| Lokativ | ormanda | ormanlarda |
| Ablativ | ormandan | ormanlardan |
| Genitiv | ormanın | ormanların |
| Alle weiteren Formen: Flexion:orman | ||
Worttrennung:
- or·man, Plural: or·man·lar
Aussprache:
- IPA: [oɾmɑɾn], Plural: [oɾmɑɾnˈɫaɾ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Wald
Oberbegriffe:
- [1] yeşil alan
Unterbegriffe:
- [1] orman yangını
Beispiele:
- [1] İnsanlar ormanda ateş yakar ya da izmarit yere atarsa orman yangınları çıkabilir.
- Wenn Menschen im Wald Feuer machen oder [Zigaretten-]Stummel auf den Boden werfen, können Waldbrände ausbrechen.
Übersetzungen
[1] Wald
Referenzen und weiterführende Informationen:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.