słońce

słońce (Polnisch)

Substantiv, n
Singular Plural
Nominativ słońce słońca
Genitiv słońca słońc
Dativ słońcu słońcom
Akkusativ słońce słońca
Instrumental słońcem słońcami
Lokativ słońcu słońcach
Vokativ słońce słońca

Anmerkung:

Wie alle Astronyme im Polnischen wird auch słońce im wissenschaftlichen Kontext großgeschrieben (Słońce).[1]

Worttrennung:

słoń·ce, Plural: słoń·ca

Aussprache:

IPA: [ˈswɔɲt͡sɛ], Plural: [ˈswɔɲt͡sa]
Hörbeispiele:  słońce (Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] kein Plural: Astronomie: Zentralgestirn unseres Sonnensystems; Sonne
[2] kein Plural: Licht, das von [1] ausgeht; Sonne, Sonnenlicht, Sonnenschein
[3] übertragen: eine geliebte Person; Sonne

Synonyme:

[3] kochanie, skarb

Gegenwörter:

[1] księżyc
[2] cień, deszcz, grad, śnieg

Verkleinerungsformen:

[1] słoneczko, słonko

Oberbegriffe:

[1] gwiazda, ciało niebieskie

Beispiele:

[1] „Pozew dziś trzeba wręczyć ustnie, […], / Nim zajdzie słońce.“[2]
Die Klageschrift muss man heute mündlich einreichen, […], / Bevor die Sonne untergeht.
[1] „Step rozmókł i zmienił się w wielką kałużę, słońce zaś w południe dogrzewało tak mocno, że — dziw nad dziwy! — w województwie bracławskiem i na Dzikich polach zielona ruń okryła stepy i rozłogi już w połowie grudnia.“[3]
[2] „śnieg olśniewał oczy w dzień przy słońcu,“[4]
der Schnee blendete die Augen am Tag bei Sonnenlicht,
[3] Jesteś jego słońcem.
Du bist seine Sonne.

Redewendungen:

[1] jasny jak słońce - sonnenklar

Sprichwörter:

[1] nie chwal dnia przed zachodem słońca
[1] nim słońce wzejdzie, rosa oczy wyje

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] słońce razi, słońce świeci, słońce wschodzi (wzejdzie), słońce zachodzi (zajdzie)

Wortbildungen:

[1–4] słoneczny
[1] słonecznik, wschód słońca, zachód słońca

Übersetzungen
 [1] kein Plural: Astronomie: Zentralgestirn unseres Sonnensystems; Sonne
 [2] 
 [3] übertragen: eine geliebte Person; Sonne
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „słońce“
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „słońce“
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „słońce“
[1–3] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 720.
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „słońce“
[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „słońce“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „słońce“

Quellen:

  1. Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 720.
  2. Wikisource-Quellentext „Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz“
  3. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.
  4. Henryk Sienkiewicz: Potop. Powieść historyczna. 2. Auflage. Tom I, Gebethner i Wolff, Warszawa 1888 (Wikisource), Seite 11.

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: Słońce, słoń
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.