słoń
słoń (Polnisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | słoń | słonie | 
| Genitiv | słonia | słoni | 
| Dativ | słoniowi | słoniom | 
| Akkusativ | słonia | słonie | 
| Instrumental | słoniem | słoniami | 
| Lokativ | słoniu | słoniach | 
| Vokativ | słoniu | słonie | 
Worttrennung:
- słoń, Plural: sło·nie
Aussprache:
- IPA: [swɔɲ], Plural: [ˈswɔɲɛ]
- Hörbeispiele: słoń (Info)
- Reime: -ɔɲ
Bedeutungen:
- [1] Zoologie: Elefant
- [2] umgangssprachlich: dicke und große Person: Elefant
Synonyme:
- [2] grubas
Gegenwörter:
Oberbegriffe:
Unterbegriffe:
- [1] słoń afrykański, słoń indyjski
Beispiele:
- [1] Słoń posiada trąbę i kły.
- [1] „Słoń jest pięćdziesiąt razy mocniejszym od człowieka, a jednak ulega mu lub ginie z jego ręki…“[1]
- [2] Taki słoń usiadł przede mną i zasłonił mi cały widok, tak że nie widziałem, co się działo na scenie.
Redewendungen:
- [1] jak słoń w składzie porcelany - wie ein Elefant im Porzellanladen
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] kieł, trąba
Wortbildungen:
- [1] słoniątko, słonica, słonik, słonisko, słoniowy, słoń morski
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.