umírat
umírat (Tschechisch)
    
    Verb, imperfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| umírat | umřít | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | umírám | 
| 2. Person Sg. | umíráš | |
| 3. Person Sg. | umírá | |
| 1. Person Pl. | umíráme | |
| 2. Person Pl. | umíráte | |
| 3. Person Pl. | umírají | |
| Präteritum | m | umíral | 
| f | umírala | |
| Partizip Perfekt | umíral | |
| Partizip Passiv | — | |
| Imperativ Singular | umírej | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:umírat | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- umí·rat
Aussprache:
- IPA: [ˈʔʊmiːrat]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] intransitiv: aufhören zu leben; sterben
Synonyme:
- [1] hynout, zmírat
Beispiele:
- Říká se, že naděje umírá poslední.
- Man sagt, dass die Hoffnung zuletzt stirbt.
 
- [1] „Jako dítě jsem viděl v sousedství umírat stařenu“[1]
- Als Kind habe ich in der Nachbarschaft eine Greisin sterben sehen.
 
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] umírat nudou — vor Langeweile sterben, umírat strachem — vor Angst sterben
Wortfamilie:
- umírání, umíráček
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „umírat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „umírati“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „umírati“
- [*] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „umírat“
Quellen:
- Tschechischer Wikisource-Quellentext „ Karel Čapek, Obyčejný život/I.“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.