umysł

umysł (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ umysł umysły
Genitiv umysłu umysłów
Dativ umysłowi umysłom
Akkusativ umysł umysły
Instrumental umysłem umysłami
Lokativ umyśle umysłach
Vokativ umyśle umysły

Worttrennung:

u·mysł, Plural: u·mys·ły

Aussprache:

IPA: [ˈumɨsw]
Hörbeispiele:  umysł (Info)

Bedeutungen:

[1] Vermögen, zu denken; Verstand, Geist
[2] übertragen: Mensch, der über Denkvermögen verfügt; Geist, Denker
[3] veraltet: Vorhaben, Absicht, Vorsatz, Plan, Intention
[4] veraltet: Gemüt, Charakter, Veranlagung

Sinnverwandte Wörter:

[1] inteligencja, rozum, umysłowość
[2] człowiek
[3] intencja, sens, zamiar, zamysł
[4] usposobienie

Beispiele:

[1] „Gdy więc tak porządek przyrodzenia zdawał się być wcale odwróconym, wszyscy na Rusi, oczekując niezwykłych zdarzeń, zwracali niespokojny umysł i oczy szczególniej ku Dzikim polom, od których łatwiej niźli skądinąd mogło się ukazać niebezpieczeństwo.“[1]
[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „umysł
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „umysł
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „umysł
[1–4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „umysł
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „umysł

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1–2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.