vyplnit
vyplnit (Tschechisch)
    
    Verb, perfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| vyplňovat | vyplnit | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | vyplním | 
| 2. Person Sg. | vyplníš | |
| 3. Person Sg. | vyplní | |
| 1. Person Pl. | vyplníme | |
| 2. Person Pl. | vyplníte | |
| 3. Person Pl. | vyplní | |
| Präteritum | m | vyplnil | 
| f | vyplnila | |
| Partizip Perfekt | vyplnil | |
| Partizip Passiv | vyplněn | |
| Imperativ Singular | vyplň | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:vyplnit | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Aussprache:
- IPA: [ˈvɪpl̩ɲɪt]
- Hörbeispiele: vyplnit (Info)
Bedeutungen:
- [1] etwas so ergänzen, damit nichts mehr fehlt; füllen, anfüllen, ausfüllen
- [2] etwas vorschriftsgemäß ergänzen; Formular, Fragebogen: ausfüllen
- [3] etwas in die Tat umsetzen; erfüllen, ausführen, Versprechen: einlösen
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Navátý písek vyplnil koleje.
- Der angewehte Sand füllte die Gleise an.
 
- [2] Prosím, vyplňte připojený formulář.
- Bitte füllen Sie das beiliegende Formular aus.
 
- [3] Nechtěla vyplnit ani mé nejskromnější prosby.
- Sie wollte nicht einmal meine bescheidensten Bitten erfüllen.
 
Wortfamilie:
- výplň, vyplňovat, vyplněný
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „vyplnit“
- [1–3] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „vyplniti“
- [1–3] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „vyplniti“
- [1–3] Internetový slovník současné češtiny - Lingea s.r.o.: „vyplnit“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.