wbiec

wbiec (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
wbiegać		wbiec
Zeitform	Person	Wortform
Futur	ja	wbiegnę
	ty	wbiegniesz
	on, ona, ono	wbiegnie
Imperativ	Singular	wbiegnij
Präteritum	on	wbiegł
	ona	wbiegła
	oni	wbiegli
Adverbialpartizip		Partizip Passiv
wbiegłszy		—
Alle weiteren Formen: Flexion:wbiec

Nebenformen:

wbiegnąć

Worttrennung:

wbiec

Aussprache:

IPA: [vbʲɛt͡s]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] intransitiv: sich schnell in das Innere von etwas begeben; hineinlaufen, hineinrennen

[2] intransitiv: sich schnell auf etwas Höheres begeben; hinauflaufen, hinaufrennen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb biec ^→ pl mit dem Präfix w- ^→ pl

Sinnverwandte Wörter:

[1] wpaść

Gegenwörter:

[1] wybiec

[2] zbiec

Beispiele:

[1] „Podróżny do folwarku nie biegł sług zapytać, / Odemknął, wbiegł do domu, pragnął go powitać, / Dawno domu niewidział; bo w dalekiém mieście / Kończył nauki, końca doczekał nareszcie.“[1]

[2]

Übersetzungen

Deutsch: [1] hineinlaufen, hineinrennen; [2] hinauflaufen, hinaufrennen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „wbiec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „wbiec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „wbiec“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „wbiec“

Quellen:

Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9–10.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9–10.