zahynout
zahynout (Tschechisch)
    
    Verb, perfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| — | zahynout | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | zahynu | 
| 2. Person Sg. | zahyneš | |
| 3. Person Sg. | zahyne | |
| 1. Person Pl. | zahyneme | |
| 2. Person Pl. | zahynete | |
| 3. Person Pl. | zahynou | |
| Präteritum | m | zahynul | 
| f | zahynula | |
| Partizip Perfekt | zahynul | |
| Partizip Passiv | — | |
| Imperativ Singular | zahyň | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:zahynout | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Anmerkung:
- siehe auch: hynout
Worttrennung:
- za·hy·nout
Aussprache:
- IPA: [ˈzaɦɪnɔʊ̯t]
- Hörbeispiele: zahynout (Info)
Bedeutungen:
- [1] aufhören zu leben, das Leben lassen; umkommen, eingehen, sterben, zugrunde gehen
- [2] aufhören zu existieren; untergehen, eingehen
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Za 2. světové války zahynuly milióny lidí.
- Im 2. Weltkrieg starben Millionen Menschen.
 
- [2] Ani v nejtěžších dobách naše kultura nezahynula.
- Auch in den allerschwersten Zeiten ist unsere Kultur nicht untergegangen.
 
Wortfamilie:
- hynout
Übersetzungen
    
 [2] aufhören zu existieren; untergehen, eingehen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „zahynout“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „zahynouti“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „zahynouti“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „zahynout“
Ähnliche Wörter (Tschechisch):
- ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: zahnout
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.