ablegierek

ablegierek (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ ablegierek ablegierki
Genitiv ablegierka ablegierków
Dativ ablegierkowi ablegierkom
Akkusativ ablegierka ablegierki
Instrumental ablegierkiem ablegierkami
Lokativ ablegierku ablegierkach
Vokativ ablegierku ablegierki

Worttrennung:

ab·le·gie·rek, Plural: ab·le·gier·ki

Aussprache:

IPA: [ablɛˈɟɛrɛk], Plural: [ablɛˈɟɛrci]
Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] Botanik, Gartenbau: kleiner Ableger
[2] übertragen, scherzhaft: Nachkomme, Spross, Kind

Herkunft:

Diminutiv zu dem Substantiv ablegier → pl[1]

Synonyme:

[2] dziecko, potomek

Beispiele:

[1]

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 11.
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „ablegierek“
[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „ablegierek“
[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.

Quellen:

  1. Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 11.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.