ablegier

ablegier (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ ablegier ablegry
Genitiv ablegra ablegrów
Dativ ablegrowi ablegrom
Akkusativ ablegier ablegry
Instrumental ablegrem ablegrami
Lokativ ablegrze ablegrach
Vokativ ablegrze ablegry

Nebenformen:

veraltet: aplegier

Worttrennung:

ab·le·gier, Plural: ab·leg·ry

Aussprache:

IPA: [abˈlɛɟɛr], Plural: [abˈlɛɡrɨ]
Hörbeispiele:  ablegier (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Gartenbau: Ableger
[2] veraltet, übertragen: Nachkomme, Spross
[3] veraltet, landschaftlich, umgangssprachlich: blauer Fleck, Wunde

Herkunft:

Entlehnung aus dem deutschen Ableger[1][2][3]

Synonyme:

[1] odkład

Sinnverwandte Wörter:

[2] potomek
[3] rana, siniak

Verkleinerungsformen:

[1, 2] ablegierek

Oberbegriffe:

[1] sadzonka

Beispiele:

[1]
[2] „A ciekawa była, jak wszystkie kolejarskie ablegry, i, naturalnie, codziennie wyglądała okienkiem na osobowe.“[4]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] abliegier wierzby, ablegier winorośli
[3] dać komuś ablegra

Wortbildungen:

[1] ablegrować

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „ablegier
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „ablegier
[1] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 23.
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 3.
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 4.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 11.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 2.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „ablegier
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „ablegier“.
[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „ablegry“ Seite 4.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ablegier

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 3
  2. Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 23.
  3. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
  4. Władysław Stanisław Reymont: Marzyciel. Szkic powieściowy. Wydawnictwo Tygodnika Illustrowanego, Warszawa 1932 (Wikisource), Seite 128.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.