ablegier
ablegier (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | ablegier | ablegry |
Genitiv | ablegra | ablegrów |
Dativ | ablegrowi | ablegrom |
Akkusativ | ablegier | ablegry |
Instrumental | ablegrem | ablegrami |
Lokativ | ablegrze | ablegrach |
Vokativ | ablegrze | ablegry |
Nebenformen:
- veraltet: aplegier
Worttrennung:
- ab·le·gier, Plural: ab·leg·ry
Aussprache:
- IPA: [abˈlɛɟɛr], Plural: [abˈlɛɡrɨ]
- Hörbeispiele: ablegier (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Gartenbau: Ableger
- [2] veraltet, übertragen: Nachkomme, Spross
- [3] veraltet, landschaftlich, umgangssprachlich: blauer Fleck, Wunde
Herkunft:
Synonyme:
- [1] odkład
Sinnverwandte Wörter:
Verkleinerungsformen:
- [1, 2] ablegierek
Oberbegriffe:
- [1] sadzonka
Beispiele:
- [1]
- [2] „A ciekawa była, jak wszystkie kolejarskie ablegry, i, naturalnie, codziennie wyglądała okienkiem na osobowe.“[4]
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] abliegier wierzby, ablegier winorośli
- [3] dać komuś ablegra
Wortbildungen:
- [1] ablegrować
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „ablegier“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „ablegier“
- [1] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 23.
- [1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 3.
- [1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 4.
- [1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 11.
- [1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 2.
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „ablegier“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „ablegier“.
- [1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
- [1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „ablegry“ Seite 4.
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ablegier“
Quellen:
- Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 3
- Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 23.
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
- Władysław Stanisław Reymont: Marzyciel. Szkic powieściowy. Wydawnictwo Tygodnika Illustrowanego, Warszawa 1932 (Wikisource), Seite 128.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.