afera

Worttrennung:

a·fe·ra, Plural: a·fe·ry

Aussprache:

IPA: [aˈfɛra], Plural: [aˈfɛrɨ]

Hörbeispiele:  afera ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] betrügerisches/unehrliches Unterfangen, das meist gegen das Gesetz verstößt und an dem mehrere Personen beteiligt sind; Affäre, Skandal

[2] umgangssprachlich: aufsehenerregende Begebenheit; Affäre, Skandal, Sensation, Angelegenheit

[3] Jargon (Schülersprache): Prüfung, Leistungskontrolle, Test

Herkunft:

Entlehnung aus dem deutschen Affäre[1][2]

Synonyme:

[3] sprawdzian

Sinnverwandte Wörter:

[2] awantura, sensacja, scena, skandal, sprawa, zajście

[3] klasówka

Verkleinerungsformen:

[1, 2] aferka

Beispiele:

[1] Minister był zamieszany w aferę łapówkarską.

Der Minister war in die Schmiergeldaffäre verwickelt.

[2]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] afera dopingowa, afera gospodarcza, afera korupcyjna, afera łapówkarska, afera polityczna, afera szpiegowska, ciemna afera, niebezpieczna afera; afera z kimś/czymś

[1] ujawnić aferę, wykryć aferę, zatuszować aferę; wdać się w aferę, wmieszać kogoś w aferę, wplątać się/kogoś w aferę, zamieszać się w aferę

[2] afera towarzyska, głośna afera

[2] afera wokół czegoś, wdać się w aferę z kimś

Wortbildungen:

[1] aferowicz, aferalny

[1, 2] aferowy, aferzysta

[1, 2] Polnischer Wikipedia-Artikel „afera“

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „afera“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „afera“

[1, 2] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 6.

[1, 2] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 28.

[1] Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5, Seite 3.

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 20.

[1, 2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 16.

[1, 2] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 9.

[1–3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 89–90.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 12.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 13.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „afera“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 35.

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 11.

[2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 8.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „afera“

Quellen: