bezcześcić
bezcześcić (Polnisch)
Verb
Aspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
bezcześcić | zbezcześcić | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | ja | bezczeszczę |
ty | bezcześcisz | |
on, ona, ono | bezcześci | |
Imperativ | Singular | bezcześć |
Präteritum | on | bezcześcił |
ona | bezcześciła | |
oni | bezcześcili | |
Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
bezczeszcząc | bezczeszczący | bezczeszczony |
Alle weiteren Formen: Flexion:bezcześcić |
Worttrennung:
- bez·cze·ścić
Aussprache:
- IPA: [bɛʃˈt͡ʃɛɕt͡ɕit͡ɕ]
- Hörbeispiele: bezcześcić (Info)
Bedeutungen:
Herkunft:
- seit dem 18. Jahrhundert bezeugte Ableitung zu dem heute untergegangenen Substantiv bezcześć „Ehrlosigkeit, Niederträchtigkeit, Gemeinheit“, das seinerseits aus dem Präpositionalausdruck bez czci „ohne Ehre“ entstanden ist[1]
Sinnverwandte Wörter:
- [1] plugawić, profanować, zbezczeszczać
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] bezcześcić cmentarz
Wortbildungen:
- [1] zbezcześcić
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „bezcześcić“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „bezcześcić“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „bezcze%B6ci%E6“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 26
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.