bezcześcić

bezcześcić (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv perfektiv
bezcześcić zbezcześcić
Zeitform Person Wortform
Präsens ja bezczeszczę
ty bezcześcisz
on, ona, ono bezcześci
Imperativ Singular bezcześć
Präteritum on bezcześcił
ona bezcześciła
oni bezcześcili
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
bezczeszcząc bezczeszczący bezczeszczony
Alle weiteren Formen: Flexion:bezcześcić

Worttrennung:

bez·cze·ścić

Aussprache:

IPA: [bɛʃˈt͡ʃɛɕt͡ɕit͡ɕ]
Hörbeispiele:  bezcześcić (Info)

Bedeutungen:

transitiv:
[1] meist Religion: entehren, entweihen, schänden

Herkunft:

seit dem 18. Jahrhundert bezeugte Ableitung zu dem heute untergegangenen Substantiv bezcześć „Ehrlosigkeit, Niederträchtigkeit, Gemeinheit“, das seinerseits aus dem Präpositionalausdruck bez czci „ohne Ehre“ entstanden ist[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] plugawić, profanować, zbezczeszczać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] bezcześcić cmentarz

Wortbildungen:

[1] zbezcześcić

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „bezcześcić
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „bezcześcić
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „bezcze%B6ci%E6

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 26
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.