cześć

Anmerkung zur Flexion:

Der Singular 2 gilt heute als veraltet.[1]

Worttrennung:

cześć, kein Plural

Aussprache:

IPA: [t͡ʃɛɕt͡ɕ]

Hörbeispiele:  cześć ^(Info)

Reime: -ɛɕt͡ɕ

Bedeutungen:

[1] Hochachtung, Verehrung, Wertschätzung, Ehre

[2] Ehre, guter Ruf, guter Namen

[3] Religion: Ehrerbietung, Verehrung

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *čьstь (aus *čьttь) ‚Verehrung, Achtung; Beweis der Verehrung/Anerkennung; Ehre, guter Name, Würde‘, das ein Verbalabstraktum zu *čisti ‚achten, ehren, verehren‘ (vergleiche mit czytać ^→ pl) ist; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit obersorbisch česć ^→ hsb, niedersorbisch cesć ^→ dsb,tschechisch čest ^→ cs, slowakisch česť ^→ sk, russisch честь (čestʹ^☆) ^→ ru, altkirchenslawisch чесьть (česьtь) ^→ cu, ukrainisch честь (čestʹ^☆) ^→ uk, weißrussisch чесць (čescʹ^☆) ^→ be, slowenisch čast ^→ sl, serbisch част (čast^☆) ^→ sr und bulgarisch чест (čest^☆) ^→ bg; vergleiche mit dem gleich gebildeten sanskritischrn चित्ति (citti-) ^→ sa ‚Denken, Anerkennung, Verständnis‘ und avestischen cisti- ‚Denken, Meinung, Verständnis‘[2][3]

Sinnverwandte Wörter:

[1] poszanowanie, poważanie, szacunek, uznanie

[2] godność, honor

[3] kult, uwielbienie

Beispiele:

[1] Miał go w wielkiej czci.

Er hielt ihn in großen Ehren.

[2] Przysięgała na swoją cześć, że to była prawda.

Sie schwor bei ihrer Ehre, dass es die Wahrheit war.

[3] Pocałowała obrazek Matki Boskiej z czcią.

Sie küsste das Bild der Mutter Gottes mit Ehrerbietung.

[3] Otaczali świętego wielką czcią.

Sie brachten dem Heiligen große Verehrung entgegen.

Redewendungen:

[1] na cześć kogoś/na cześć czegoś; ku czci kogoś/ku czci czegoś – zu Ehren von jemandem/etwas

[2] odsądzać kogoś od czci i wiary

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] okazywać komuś cześć, otaczać kogoś czcią, żywić dla kogoś cześć

[2] bronić czyjejś czci

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „cześć“

[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „cześć“

[1–3] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 114.

[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „cześć“

[1–3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „cześć“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „cze%B6%E6“

Quellen:

Worttrennung:

cześć

Aussprache:

IPA: [t͡ʃɛɕt͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Reime: -ɛɕt͡ɕ

Bedeutungen:

[1] umgangssprachlich: Begrüßung in inoffiziellen Situationen; hallo

[2] umgangssprachlich: Abschiedsgruß in inoffiziellen Situationen; tschüs, tschüss, ciao

Synonyme:

[1] czołem, witaj/witajcie

[2] bądź zdrów

Beispiele:

[1] Cześć, jak się masz?

Hallo, wie geht es dir?

[2] Cześć wam wszytkim i do następnego razu!

Tschüss euch allen und bis zum nächsten Mal!

Redewendungen:

[1] cześć pracy

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „cześć“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „cześć“

[1, 2] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 114.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „cześć“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „cześć“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „cze%B6%E6“