dwa
dwa (Polnisch)
Numerale
| Kasus | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Maskulinum belebt | Maskulinum unbelebt | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | ||||
| Genitiv | dwóch/dwu | |||
| Dativ | dwóm/dwom | |||
| Akkusativ | ||||
| Lokativ | dwoma | |||
| Instrumental | dwóch/dwu | |||
| Vokativ | ||||
Anmerkung:
- [1] siehe ebenfalls: jeden ~ dwa ~ trzy ~ cztery ~ pięć ~ sześć ~ siedem ~ osiem ~ dziewięć ~ dziesięć
Aussprache:
- IPA: [dva]
- Hörbeispiele:
dwa (Info) - Reime: -a
Bedeutungen:
Beispiele:
- [1] Przy stole stoją dwa krzesła. Na tych krzesłach siedzi dwóch panów (=siedzą dwaj panowie).
- Am Tisch stehen zwei Stühle. Auf den Stühlen sitzen zwei Herren.
- [1] Po jeziorze pływają dwie kaczki. Nakarmimy te dwie kaczki?
- Auf dem See schwimmen zwei Enten. Füttern wir diese zwei Enten?
Redewendungen:
- co dwie głowy, to nie jedna ; dwa ognie; mądrej głowie dość dwie słowie
Wortbildungen:
- [1] Ordnungszahl: drugi
- [1] Kollektivzahl: dwoje
- [1] Substantiviertes Numerale dwójka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.