hana

hana (Isländisch)

Personalpronomen, m
Personalpronomen - Persónufornöfn
Einzahl Eintala 1. Person 2. Person 3. Person m 3. Person f 3. Person n
Nominativ Nefnifall ég þú hann hún það
Akkusativ Þolfall mig þig hann hana það
Dativ Þágufall mér þér honum henni því
Genitiv Eignarfall mín þín hans hennar þess
Mehrzahl Fleirtala 1. Person 2. Person 3. Person m 3. Person f 3. Person n
Nominativ Nefnifall við þið þeir þær þau
Akkusativ Þolfall okkur ykkur þá þær þau
Dativ Þágufall okkur ykkur þeim þeim þeim
Genitiv Eignarfall okkar ykkar þeirra þeirra þeirra

Worttrennung:

ha·na

Aussprache:

IPA: [ˈhaːna]
Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Personalpronomen der 3. Person Femininum Singular im Akkusativ: sie

Männliche Wortformen:

[1] hann

Beispiele:

[1] „Hann kyssti hana á hálsinn og henni fannst hún svífa.“[1]
Er küsste sie auf den Hals und sie hob ab.

Übersetzungen
 [1] 
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Isländischer Wikipedia-Artikel „Persónufornafn“

Quellen:

  1. Birgitta Halldórsdóttir: Sekur flýr þó enginn elti. 1989, abgerufen am 6. September 2013 (Isländisch).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.