krig
krig (Norwegisch)
    
    Substantiv, m
    
| Bokmål | Singular | Plural | ||
|---|---|---|---|---|
| Unbestimmt | Bestimmt | Unbestimmt | Bestimmt | |
| Nominativ | krig | krigen | kriger | krigene | 
| Genitiv | krigs | krigens | krigers | krigenes | 
Worttrennung:
- krig, Plural: kri·ger
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Krieg
Gegenwörter:
- [1] fred, våpenhvile, våpenstillstand
Oberbegriffe:
- [1] konflikt
Unterbegriffe:
- [1] arvefølgekrig, atomkrig, borgerkrig, forsvarskrig, geriljakrig, religionskrig, verdenskrig
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- kriger, krigersk, krigsdans, krigserklæring, krigsfange, krigsforbrytelse, krigsforbryter, krigsinvalid, krigsmaling, krigsrett, krigsråd, krigsskip, krigssti
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.