lychnus
lychnus (Latein)
    
    Substantiv, m
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | lychnus | lychnī | 
| Genitiv | lychnī | lychnōrum | 
| Dativ | lychnō | lychnīs | 
| Akkusativ | lychnum | lychnōs | 
| Vokativ | lychne | lychnī | 
| Ablativ | lychnō | lychnīs | 
Worttrennung:
- lych·nus, Genitiv: lych·ni
Bedeutungen:
- [1] Leuchter, Leuchte, Lampe
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen λύχνος (lychnos☆) → grc[1]
Synonyme:
- [1] lucerna
Beispiele:
- [1] „porro ‚clinopodas‘ ‚lychnos‘que ut diximus semnos / ante ‚pedes lecti‘ atque ‚lucernas‘“ (Lucil. 15–16)[2]
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „lychnus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 739.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „lychnus“
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 2. Teil Intestabilis – Lyxipyretos, Teubner, Leipzig 1956–1978, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1940–1941.
Quellen:
- Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 2. Teil Intestabilis – Lyxipyretos, Teubner, Leipzig 1956–1978, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1940–1941.
- Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904, Seite 4.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.