opatřit
opatřit (Tschechisch)
Verb, perfektiv
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| opatřovat | opatřit | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | opatřím |
| 2. Person Sg. | opatříš | |
| 3. Person Sg. | opatří | |
| 1. Person Pl. | opatříme | |
| 2. Person Pl. | opatříte | |
| 3. Person Pl. | opatří | |
| Präteritum | m | opatřil |
| f | opatřila | |
| Partizip Perfekt | opatřil | |
| Partizip Passiv | opatřen | |
| Imperativ Singular | opatř, opatři | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:opatřit | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Aussprache:
- IPA: [ˈɔpatr̝̊ɪt]
- Hörbeispiele: opatřit (Info)
Bedeutungen:
- [1] dafür sorgen, dass jemand etwas (gehabt) hat; anschaffen, verschaffen, besorgen, ausstatten
- [2] als Teil, Ergänzung liefern; versehen, ausstatten
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Kolega už opatřil na zítřek tlumočníka.
- Der Kollege hat für morgen schon einen Dolmetscher besorgt.
- [2]
Wortfamilie:
Übersetzungen
[1] dafür sorgen, dass jemand etwas (gehabt) hat
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „opatřit“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „opatřiti“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „opatřiti“
- [1] Internetový slovník současné češtiny - Lingea s.r.o.: „opatřit“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „opatřit“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.