omlouvat se
omlouvat se (Tschechisch)
    
    Verb, imperfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| omlouvat se | omluvit se | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | omlouvám se | 
| 2. Person Sg. | omlouváš se | |
| 3. Person Sg. | omlouvá se | |
| 1. Person Pl. | omlouváme se | |
| 2. Person Pl. | omlouváte se | |
| 3. Person Pl. | omlouvají se | |
| Präteritum | m | omlouval se | 
| f | omlouvala se | |
| Partizip Perfekt | omlouval se | |
| Partizip Passiv | — | |
| Imperativ Singular | omlouvej se | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:omlouvat se | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Aussprache:
- IPA: [ˈɔmlɔʊ̯vat͡sɛ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] reflexiv, intransitiv: (bei leichteren Verstößen) um Entschuldigung bitten; sich entschuldigen
Beispiele:
- [1] „Omlouvám se, asi vám budu připadat arogantní, ale manažér přece o sobě nikdy nemůže pochybovat.“[1]
- Entschuldigen Sie, ich werden Ihnen wahrscheinlich arrogant vorkommen, aber ein Manager darf doch niemals über sich selbst Zweifel haben.
 
Charakteristische Wortkombinationen:
Wortfamilie:
Übersetzungen
    
 [1] 
| 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „omlouvat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „omlouvati se“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „omlouvati se“
Quellen:
- Mladá fronta DNES vom 21. Januar 2021
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.