orać

orać (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
orać		zaorać
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	orzę
	ty	orzesz
	on, ona, ono	orze
Imperativ	Singular	orz
Präteritum	on	orał
	ona	orała
	oni	orali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
orząc	orzący	orany
Alle weiteren Formen: Flexion:orać

Worttrennung:

o·rać

Aussprache:

IPA: [ˈɔrat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] transitiv, auch absolut, Landwirtschaft: pflügen, zackern

[2] intransitiv, umgangssprachlich: schwer arbeiten; schuften, ackern, malochen

Sinnverwandte Wörter:

[1] zaorywać, zorywać

[2] harować, tyrać, zapieprzać

Beispiele:

[1] „Widać że okolica obfita we zboże, / I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów / Świecą gęsto jak gwiazdy; widać z liczby pługów / Orzących wcześnie łany ogromne ugoru / Czarnoziemne, zapewne należne do dworu, / Uprawne dobrze nakształt ogrodowych grządek: / Że w tym domu dostatek mieszka i porządek.“[1]

[2]

Redewendungen:

[1] orać jak wół

Sprichwörter:

[1] każdy orze, jak może

[1] kto dobrze orze, chleb ma w komorze

Übersetzungen

Deutsch: [1] pflügen, zackern; [2] schuften, ackern, malochen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „orać“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „orać“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „orać“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „orać“

Quellen:

Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.