svléknout se
svléknout se (Tschechisch)
    
    Verb, perfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| svlékat se | svléknout se | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | svléknu se | 
| 2. Person Sg. | svlékneš se | |
| 3. Person Sg. | svlékne se | |
| 1. Person Pl. | svlékneme se | |
| 2. Person Pl. | svléknete se | |
| 3. Person Pl. | svléknou se | |
| Präteritum | m | svlékl se | 
| f | svlékla se | |
| Partizip Perfekt | svlékl se | |
| Partizip Passiv | — | |
| Imperativ Singular | svlékni se | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:svléknout se | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Alternative Schreibweisen:
- svléct se, umgangssprachlich: svlíknout se
Anmerkung:
- siehe auch: svléknout
Worttrennung:
- svlék·nout se
Aussprache:
- IPA: [ˈsvlɛːknɔʊ̯t͡sɛ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Kleidungsstücke vom Körper nehmen; sich ausziehen, sich entkleiden
- [2] Schlange: sich der Haut entledigen; sich häuten
Gegenwörter:
Beispiele:
- [1] Vstala z postele, svlékla se a odešla do sprchy.
- Sie stieg aus dem Bett, zog sich aus und verschwand in die Dusche.
 
- [2] Had se tady svlékl z kůže.
- Eine Schlange hat sich hier gehäutet.
 
Wortbildungen:
- svlékání
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „svléknout“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „svléknouti se“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „svléknouti“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.