trawa

trawa (Polnisch)

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ trawa trawy
Genitiv trawy traw
Dativ trawie trawom
Akkusativ trawę trawy
Instrumental trawą trawami
Lokativ trawie trawach
Vokativ trawo trawy

Worttrennung:

tra·wa, Plural: tra·wy

Aussprache:

IPA: [ˈtrava]
Hörbeispiele:  trawa (Info)

Bedeutungen:

[1] kleine Pflanzen mit langen direkt aus dem Boden wachsenden Blättern, die meist in Gruppen auftreten; Gras
[2] meist im Plural, Botanik: Süßgras (Poaceae)
[3] umgangssprachlich, Jargon (Drogen): Gras, Marihuana

Synonyme:

[3] marihuana; umgangssprachlich: marycha, marysia, maryśka, trawka; Jargon: gandzia, gandża, ganja, gańdźa

Oberbegriffe:

[1] roślina

Unterbegriffe:

[2] alfa (esparto), ber, brzanka, owies

Beispiele:

[1] „Właśnie dwókonną bryką wjechał młody panek / I obiegłszy dziedziniec zawrócił przed ganek, / Wysiadł s powozu; konie porzucone same, / Szczypać trawę ciągnęły powoli pod bramę.“[1]
[1] „Współcześni kronikarze wspominają, iż z wiosny szarańcza w niesłychanej ilości wyroiła się z Dzikich pól i zniszczyła zasiewy i trawy, co było przepowiednią napadów tatarskich.“[2]
[2]

Wortbildungen:

mowa-trawa

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „trawa
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „trawa
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „trawa
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „trawa
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „trawa

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.
  2. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.