kondygnacja

kondygnacja (Polnisch)

Substantiv, f
Singular Plural
Nominativ kondygnacja kondygnacje
Genitiv kondygnacji kondygnacji
Dativ kondygnacji kondygnacjom
Akkusativ kondygnację kondygnacje
Instrumental kondygnacją kondygnacjami
Lokativ kondygnacji kondygnacjach
Vokativ kondygnacjo kondygnacje

Worttrennung:

Aussprache:

IPA: [kɔndɨɡˈnat͡sʲa], Plural: [kɔndɨɡˈnat͡sʲɛ]
Hörbeispiele:  kondygnacja (Info)

Bedeutungen:

[1] Gebäude: Geschoss, Stockwerk, Stock, Etage

Synonyme:

[1] piętro

Oberbegriffe:

[1] budynek

Unterbegriffe:

[1] parter, poddasze, suterena/suteryna

Beispiele:

[1] „Na pierwszej kondygnacji miał kapelusz na głowie, na drugiej zdjął go nie wiedząc, czy robi stosownie, czy niestosownie.“[1]
Im ersten Geschoss hatte er den Hut auf dem Kopf, im zweiten nahm er ihn ab nicht wissend, ob er angemessen handelt, oder unangemessen.

Wortbildungen:

kondygnacyjny

Übersetzungen
 [1] Gebäude: Geschoss, Stockwerk, Stock, Etage
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „kondygnacja“
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „kondygnacja“
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „kondygnacja“
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „kondygnacja“
[1] Słownik Ortograficzny – PWN: „kondygnacja“

Quellen:

  1. Wikisource-Quellentext „Lalka, Bolesław Prus“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.