Flexion:abdicare
abdicare (Konjugation) (Italienisch)
Konjugation des Verbes abdicare:
| Indikativ - indicativo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Präsens presente |
Imperfekt imperfetto |
Historisches Perfekt passato remoto |
Futur I futuro semplice | |
| io | abdico | abdicavo | abdicai | abdicherò |
| tu | abdichi | abdicavi | abdicasti | abdicherai |
| lui/ lei | abdica | abdicava | abdicò | abdicherà |
| noi | abdichiamo | abdicavamo | abdicammo | abdicheremo |
| voi | abdicate | abdicavate | abdicaste | abdicherete |
| loro | abdicano | abdicavano | abdicarono | abdicheranno |
| Perfekt passato prossimo |
Plusquamperfekt trapassato prossimo |
Historisches Plusquamperfekt trapassato remoto |
Futur II futuro anteriore | |
| io | ho abdicato | avevo abdicato | ebbi abdicato | avrò abdicato |
| tu | hai abdicato | avevi abdicato | avesti abdicato | avrai abdicato |
| lui/ lei | ha abdicato | aveva abdicato | ebbe abdicato | avrà abdicato |
| noi | abbiamo abdicato | avevamo abdicato | avemmo abdicato | avremo abdicato |
| voi | avete abdicato | avevate abdicato | aveste abdicato | avrete abdicato |
| loro | hanno abdicato | avevano abdicato | avevano abdicato | avranno abdicato |
| Konditional - conditionale, Konjunktiv - congiuntivo und Imperativ - imperativo | ||||
| Konditional condizionale presente |
Konjunktiv Präsens congiuntivo presente |
Konjunktiv Imperfekt congiuntivo imperfetto |
Imperativ imperativo | |
| io | abdicherei | abdichi | abdicassi | — |
| tu | abdicheresti | abdichi | abdicassi | abdica |
| lui / lei | abdicherebbe | abdichi | abdicasse | abdichi |
| noi | abdicheremmo | abdichiamo | abdicassimo | abdichiamo |
| voi | abdichereste | abdichiate | abdicaste | abdicate |
| loro | abdicherebbero | abdichino | abdicassero | abdichino |
| Konditional II condizionale passato |
Konjunktiv Perfekt congiuntivo passato |
Konjunktiv Plusquamperfekt congiuntivo trapassato |
||
| io | avrei abdicato | abbia abdicato | avessi abdicato | |
| tu | avresti abdicato | abbia abdicato | avessi abdicato | |
| lui/ lei | avrebbe abdicato | abbia abdicato | avesse abdicato | |
| noi | avremmo abdicato | abbiamo abdicato | avessimo abdicato | |
| voi | avreste abdicato | abbiate abdicato | aveste abdicato | |
| loro | avrebbero abdicato | abbiano abdicato | avessero abdicato | |
| Partizip - participio, Gerundium - gerundio und Infinitiv - infinito | ||||
| Partizip Präsens participio presente |
abdicante | |||
| Partizip Perfekt participio passato |
abdicato | |||
| Gerundium Präsens gerundio presente |
abdicando | |||
| Gerundium Perfekt gerundio passato |
avendo abdicato | |||
| Infinitiv Präsens infinito presente |
abdicare | |||
| Infinitiv Perfekt infinito passato |
avere abdicato | |||
abdicāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu abdicare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | abdicāre | abdicāvisse | abdicātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | abdicārī | abdicātum, -am, -um esse | abdicātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| abdicāns | abdicātus, -a, -um | abdicātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| abdicandī | abdicandus, -a, -um | abdicātum | abdicātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | abdicā! | abdicāre! | abdicātō! | abdicātor! |
| Sg. 3. Pers. | abdicātō! | abdicātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | abdicāte! | abdicāminī! | abdicātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | abdicantō! | abdicantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | abdicō | abdicem | abdicor | abdicer |
| Sg. 2. Pers. | abdicās | abdicēs | abdicāris | abdicēris |
| Sg. 3. Pers. | abdicat | abdicet | abdicātur | abdicētur |
| Pl. 1. Pers. | abdicāmus | abdicēmus | abdicāmur | abdicēmur |
| Pl. 2. Pers. | abdicātis | abdicētis | abdicāminī | abdicēminī |
| Pl. 3. Pers. | abdicant | abdicent | abdicantur | abdicentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | abdicābam | abdicārem | abdicābar | abdicārer |
| Sg. 2. Pers. | abdicābās | abdicārēs | abdicābāris | abdicārēris |
| Sg. 3. Pers. | abdicābat | abdicāret | abdicābātur | abdicārētur |
| Pl. 1. Pers. | abdicābāmus | abdicārēmus | abdicābāmur | abdicārēmur |
| Pl. 2. Pers. | abdicābātis | abdicārētis | abdicābāminī | abdicārēminī |
| Pl. 3. Pers. | abdicābant | abdicārent | abdicābantur | abdicārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | abdicābō | abdicābor | ||
| Sg. 2. Pers. | abdicābis | abdicāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | abdicābit | abdicābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | abdicābimus | abdicābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | abdicābitis | abdicābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | abdicābunt | abdicābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | abdicāvī | abdicāverim | abdicātus, -a, -um sum | abdicātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | abdicāvistī | abdicāveris | abdicātus, -a, -um es | abdicātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | abdicāvit | abdicāverit | abdicātus, -a, -um est | abdicātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | abdicāvimus | abdicāverimus | abdicātī, -ae, -a sumus | abdicātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | abdicāvistis | abdicāveritis | abdicātī, -ae, -a estis | abdicātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | abdicāvērunt | abdicāverint | abdicātī, -ae, -a sunt | abdicātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | abdicāveram | abdicāvissem | abdicātus, -a, -um eram | abdicātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | abdicāverās | abdicāvissēs | abdicātus, -a, -um erās | abdicātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | abdicāverat | abdicāvisset | abdicātus, -a, -um erat | abdicātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | abdicāverāmus | abdicāvissēmus | abdicātī, -ae, -a erāmus | abdicātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | abdicāverātis | abdicāvissētis | abdicātī, -ae, -a erātis | abdicātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | abdicāverant | abdicāvissent | abdicātī, -ae, -a erant | abdicātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | abdicāverō | abdicātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | abdicāveris | abdicātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | abdicāverit | abdicātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | abdicāverimus | abdicātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | abdicāveritis | abdicātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | abdicāverint | abdicātī, -ae, -a erunt | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.