adresować

Worttrennung:

a·dre·so·wać

Aussprache:

IPA: [adrɛˈsɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele:  adresować ^(Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas mit einer Adresse/Anschrift versehen; adressieren

[2] transitiv: etwas an jemanden wenden; adressieren, richten

[3] veraltet, transitiv: jemanden empfehlen, jemand empfehlend schicken

Herkunft:

seit der 1. Hälfte des 19. Jahrhunderts bezeugte Entlehnung aus den deutschen adressieren oder dem französischen adresser ^→ fr[1][2]

Synonyme:

[2] kierować, odnosić, stosować, zwracać

[3] rekomendować, polecać, wskazywać

Gegenwörter:

[2] odbierać, otrzymywać

Oberbegriffe:

[1] pisać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] adresować list na czyjeś imię, adresować paczkę

[2] adresować prośbę do kogoś, adresować pytanie do kogoś, adresować spojrzenie do kogoś

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „adresować“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adresować“

[1] Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5, Seite 3.

[1, 2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 13.

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 16.

[1, 2] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 8.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 65–66.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 10.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 10.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adresować“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 30.

[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 9.

[1, 3] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.

[1, 3] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „adresować“, Seite 5.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adresować“

Quellen:

Worttrennung:

a·dre·so·wać się

Aussprache:

IPA: [adrɛˈsɔvat͡ɕ‿ɕɛw̃], [adrɛˈsɔvat͡ɕ‿ɕɛ]

Hörbeispiele:  adresować ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, reflexiv: sich an jemanden adressieren, sich an jemanden wenden

[2] veraltet, reflexiv: jemanden umwerben, jemandem den Hof machen

Sinnverwandte Wörter:

[1] odwoływać się, udawać się, zwracać się

[2] absztyfikować się, asystować, bałamucić, zalecać się

Beispiele:

[1] Nie wiedział, do kogo ma się w tej sprawie adresować.

Er wusste nicht, an wen er sich in dieser Angelegenheit adressieren sollte.

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] adresować się do dziewczyny

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adresować“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 30.

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 9.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.

[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „adresować“, Seite 5.