biadolić
biadolić (Polnisch)
    
    Verb
    
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| biadolić | — | |
| Zeitform | Person | Wortform | 
| Präsens | ja | biadolę | 
| ty | biadolisz | |
| on, ona, ono | biadoli | |
| Imperativ | Singular | biadol | 
| Präteritum | on | biadolił | 
| ona | biadoliła | |
| oni | biadolili | |
| Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv | 
| biadoląc | biadolący | — | 
| Alle weiteren Formen: Flexion:biadolić | ||
Worttrennung:
- bia·do·lić
Aussprache:
- IPA: [bʲaˈdɔlʲit͡ɕ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] intransitiv, umgangssprachlich: lamentieren, wehklagen, klagen, beklagen, jammern
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] biadać, lamentować, narzekać, skarżyć się
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „biadolić“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „biadolić“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „biadoli%E6“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „biadać“ Seite 26.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.