płakać

płakać (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
płakać		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	płaczę
	ty	płaczesz
	on, ona, ono	płacze
Imperativ	Singular	płacz
Präteritum	on	płakał
	ona	płakała
	oni	płakali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
płacząc	płaczący	płakany
Alle weiteren Formen: Flexion:płakać

Worttrennung:

pła·kać

Aussprache:

IPA: [ˈpwakat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] intransitiv: Tränen vergießen; weinen

[2] intransitiv: Trauer über etwas empfinden; beklagen, wehklagen, jammern

[3] intransitiv: jemandem unter Tränen Vorwürfe machen; klagen, beklagen

[4] transitiv, veraltet: beweinen

[5] intransitiv, veraltet: etwas fordern, sich nach etwas sehnen

Synonyme:

[4] opłakiwać

Sinnverwandte Wörter:

[1] beczeć

[2] biadać, lamentować, ubolewać

[3] narzekać, skarżyć się, utyskiwać, żalić się

Beispiele:

[1] „Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem, / (Gdy od płaczącéj matki, pod Twoję opiekę / Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę; / I zaraz mogłem pieszo, do Twych świątyń progu / Iść za wrócone życie podziękować Bogu;) / Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.“[1]

[2]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] płakać nad czyimś losem

[3] płakać na kogoś

Übersetzungen

Deutsch: [1] weinen, [2] beklagen, wehklagen, jammern, [3] klagen, beklagen, [4] beweinen, [5] fordern, sehnen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „płakać“

[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „płakać“

[1–5] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „płakać“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „płakać“

Quellen:

Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 8.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 8.